Ομιλητής	Δημήτριος Ραζής (βιογραφικό) Μεταδιδακτορικός Ερευνητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών
Θέμα	Μη γραμμικά κύματα σε ανοικτούς αγωγούς: Η προσέγγιση των Δυναμικών Συστημάτων (αφίσα)
Ημερομηνία	30/11/2022, 11:15 (βίντεο (ΔΙΑΥΛΟΣ, YouTube))
Περίληψη	Τα Μονοκλινή Κύματα, τα Roll Waves και τα Σολιτόνια είναι μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα οδευόντων κυμάτων που συναντάει κανείς στη ροή σε ανοικτούς αγωγούς. Από την άλλη μεριά, το Υδραυλικό Άλμα, που παρατηρείται σε πολλές περιπτώσεις σε κανάλια, αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα στάσιμης κυματομορφής. Σε αυτή τη διάλεξη θα δείξουμε πως από τις γενικευμένες εξισώσεις Saint‒Venant ―εξισώσεις που διέπουν την ροή αβαθούς νερού― μπορούμε να φτάσουμε σε μια μη γραμμική Συνήθη Διαφορική Εξίσωση (ΣΔΕ) 2ης τάξης που περιγράφει όλες τις κυματομορφές (στάσιμες και οδεύουσες) που παρατηρούνται στη ροή σε ανοικτούς αγωγούς. Για να αναλύσουμε την εν λόγω ΣΔΕ καταφεύγουμε στη μέθοδο των Δυναμικών Συστημάτων, αρχίζουμε δηλαδή αντιμετωπίζοντας την ΣΔΕ 2ης τάξης ως ένα σύστημα δύο συζευγμένων ΣΔΕ 1ης τάξης. Υπό αυτό το πρίσμα, όλες οι στάσιμες και οι οδέυουσες κυματομορφές εμφανίζονται ως φραγμένες τροχιές στο χώρο φάσεων (διάγραμμα τοπικής κλίσης της κυματομορφής vs. βάθος ροής) του δυναμικού συστήματος. Η προσέγγιση των Δυναμικών Συστημάτων και η αναπαράσταση των διάφορων κυματοφορφών στο χώρο φάσεων είναι ένα πολύ ισχυρό εργαλείο που προσφέρει μεγάλη γεωμετρική εποπτεία επί της δομής των λύσεων της μη γραμμικής ΣΔΕ 2ης τάξης, ενώ ταυτόχρονα δεν βασίζεται στη χρήση πολύπλοκων αριθμητικών σχημάτων, που σε άλλου είδους προσεγγίσεις θα ήταν απαραίτητα.

Ομιλητής	Ιωάννης Κακαράς (βιογραφικό) Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου & Σχεδιασμού
Θέμα	Ξύλινες δομικές κατασκευές (αφίσα)
Ημερομηνία	7/12/2022, 11:15 (βίντεο (ΔΙΑΥΛΟΣ, YouTube))
Περίληψη	Επιχειρείται μια ολιστική – συνοπτική προσέγγιση της τεχνολογίας των δομικών εφαρμογών του ξύλου στη χώρα μας, με χρήση των κατάλληλων ειδών ξύλου και προϊόντων ξύλου. Προσεγγίζονται και αναλύονται οι ιδιαιτερότητες, επισημαίνονται οι αστοχίες και προτείνονται συγκεκριμένες τεχνικές που εξασφαλίζουν την ποιότητα και μεγάλη διάρκεια των ξύλινων δομικών κατασκευών. Παρουσιάζονται οι κανόνες για το αποτελεσματικό πάντρεμα (συνδυασμό) των δομικών προϊόντων ξύλου με άλλα δομικά υλικά, όπως μπετόν, μέταλλο, αλουμίνιο, γυαλί. Επισημαίνονται τα βασικά σφάλματα δομής των προϊόντων ξύλου που πρέπει να αποφεύγονται και οι μέθοδοι για την αποτελεσματική αντιμετώπιση όσων σφαλμάτων διορθώνονται. Προτείνονται συγκεκριμένες απλές τεχνικές και μέθοδοι προληπτικής συντήρησης ξύλινων δομικών κατασκευών σε ακραίες κλιματικές συνθήκες των ορεινών, πεδινών, υγρών , παραθαλασσίων περιοχών, καθώς και των κατασκευών σε επαφή ή μέσα στο νερό και το έδαφος. Τονίζεται η ανάγκη για επαρκή εξειδίκευση όλων των εμπλεκόμενων στο σχεδιασμό και στην παραγωγή των ξύλινων δομικών κατασκευών (Μηχανικών, Εργολάβων, Τεχνολόγων ξύλου, Τεχνητών, Εμπόρων δομικής ξυλείας) στη χώρα μας.

Ομιλητής	Αναστασία Αγγελάκη (βιογραφικό) ΕΔΙΠ, Τμήμα Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος
Θέμα	Προσδιορισμός υδραυλικών παραμέτρων με πειραματικές μεθόδους και μοντέλα προσομοίωσης της κίνησης του νερού (αφίσα)
Ημερομηνία	11/1/2023, 11:15 (βίντεο (ΔΙΑΥΛΟΣ, YouTube))
Περίληψη	Πρόκειται να παρουσιαστεί ο προσδιορισμός υδραυλικών παραμέτρων κατά την κίνηση του νερού σε διάφορους τύπους εδαφών. Για το σκοπό αυτό, αρχικά, πραγματοποιήθηκαν πειράματα, κατά τα οποία προσδιορίστηκε η μηχανική-κοκκομετρική σύσταση των πορωδών μέσων, υπολογίστηκαν πειραματικά βασικές υδραυλικές παράμετροι, όπως η υδραυλική αγωγιμότητα κορεσμού, η υγρασία κορεσμού, κ.λπ. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν δύο κύκλοι πειραμάτων: Κατά τον πρώτο κύκλο, μελετήθηκε πειραματικά η αθροιστική διήθηση του νερού και τα προφίλ υγρασίας. Έγινε μέτρηση των εισερχόμενων όγκων νερού, καταγραφή της υγρασίας σε διάφορα βάθη με μέθοδο ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων (TDR), σχεδιασμός των καμπυλών διήθησης και των προφίλ υγρασίας, καθώς και ολοκλήρωση των προφίλ και σύγκριση με τους πειραματικούς όγκους διήθησης του νερού. Κατά το δεύτερο κύκλο πειραμάτων μετρήθηκε η υγρασία, αλλά και η πίεση των πόρων, κατά τη στράγγιση και τη διύγρανση, χρησιμοποιώντας σύστημα κεραμικής κάψας-μετατροπέα πίεσης (pressure transducer). Από τα πειραματικά δεδομένα προέκυψε συγκριτική αξιολόγηση δύο μοντέλων διήθησης, διερευνήθηκε η ανταπόκρισή τους στο φυσικό φαινόμενο της διήθησης, καθώς και η επίδραση των υδραυλικών παραμέτρων στην κίνηση του νερού. Επίσης, από τα πειραματικά δεδομένα εξήχθησαν οι χαρακτηριστικές καμπύλες για την 1η στράγγιση, τη 2η διύγρανση και τη 2η στράγγιση, όπου διαφαίνεται η μη μονοσήμαντη σχέση υγρασίας-πίεσης. Πραγματοποιήθηκε μοντελοποίηση της διύγρανσης με χρήση κατάλληλου software, από όπου προέκυψαν οι υδραυλικές παράμετροι που επηρεάζουν το σχήμα και τη μορφή των χαρακτηριστικών καμπυλών. Από τα πειραματικά δεδομένα υπολογίστηκαν επίσης: η υδραυλική χωρητικότητα (C), ο συντελεστής διάχυσης (D), η ακόρεστη υδραυλική αγωγιμότητα (K) και η απορροφητικότητα (S), με αλγεβρικές, αριθμητικές και γραφικές μεθόδους. Πραγματοποιήθηκε επίσης, θεωρητική διερεύνηση των μαθηματικών μοντέλων που χρησιμοποιήθηκαν και συσχέτιση των πειραματικών αποτελεσμάτων με τις προβλέψεις της θεωρητικής διερεύνησης. Τέλος, θα παρουσιαστούν τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας (2022), όπου έγινε επέκταση των παραπάνω μεθόδων σε ρυπασμένα με βαρέα μέταλλα εδάφη, ώστε να διερευνηθεί η επίδραση της παρουσίας των βαρέων μετάλλων στις υδραυλικές παραμέτρους και στην κίνηση του νερού.

Ομιλητής	Γιώργος Μαντάνης (βιογραφικό) Καθηγητής ΠΘ, Τμήμα Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου & Σχεδιασμού, Εργαστήριο Επιστήμης & Τεχνολογίας Ξύλου
Θέμα	Παραδοσιακές & σύγχρονες τεχνικές προστασίας του ξύλου (αφίσα)
Ημερομηνία	15/3/2023, 11:15 (βίντεο (ΔΙΑΥΛΟΣ, YouTube))
Περίληψη	Η διάλεξη αφορά στις παραδοσιακές και τις σύγχρονες τεχνικές προστασίας του ξύλου. Ο εισηγητής αρχικά επιχειρεί να καλύψει την έννοια του ξύλου ως βιολογικού υλικού, τα κύρια μειονεκτήματα που έχει, και να παρουσιάσει τους κυριότερους βιοτικούς και αβιοτικούς «εχθρούς» του. Μετά, αναλύεται η έννοια της διαβάθμισης επικινδυνότητας για τις ξύλινες κατασκευές και επεξηγούνται οι κλάσεις ανθεκτικότητας ανά χρήση (use classes), που σχετίζονται άμεσα με τη βιολογική αντοχή των ειδών ξύλου με βάση την προδιαγραφή ΕΝ 350. Στη συνέχεια, μετά από μια συνοπτική ιστορική αναδρομή στις ξύλινες κατασκευές, παρουσιάζονται παλαιές τεχνικές προστασίας και συντήρησης του ξύλου, που σχετίζονται με το κατράμι, τα φυσικά έλαια και τις φυσικές ρητίνες. Από τις σύγχρονες μεθόδους προστασίας, παρουσιάζεται η τεχνολογία εμποτισμού της ξυλείας και δίνονται τεχνικές και λοιπές πληροφορίες για το θέμα αυτό, όπως και για την ορθή χρήση και εφαρμογή. Τέλος, συζητιέται και η τεχνική Yakisugi.

Ομιλητής	Χαρίκλεια Τσαλαπάτα (βιογραφικό) ΕΔΙΠ, Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών
Θέμα	Σχεδιαστική σκέψη για καινοτομία (αφίσα)
Ημερομηνία	3/5/2023, 12:00 (βίντεο (ΔΙΑΥΛΟΣ, YouTube))
Περίληψη	Engineering innovation is a driver of growth and well-being today and in the future. By considering feasibility, desirability, and emerging technology it enables the introduction of solutions to business and societal issues of the 21st century, such as climate change, clean and affordable energy, health for all, quality education, poverty mitigation, responsible management of natural resources, and more to drive future growth. Given that today’s students are the problem solvers of tomorrow, who will be challenged to design responses to emerging challenges, higher education as a sector has a responsibility of building student innovation capacity for turning ideas into action. This work presents a gamified design thinking learning intervention for promoting the development of innovation competences among engineering students for introducing solutions to difficult challenges, even if none appears to exist at first glance. Design thinking achieves this through a process of problem-discovery that allows designers to put themselves in the position of users either literally, by immersing themselves in the users’ environment, or through an engagement process that helps them better understand actual, as opposed to perceived, needs. The process allows for the definition of a more accurate problem statement, which in turn may allow the design more effective solutions. Design thinking encourages brainstorming for introducing a broad toolset of potential solutions, from which the design team selects the most viable for developing and evaluating prototypes by further engaging users. A digital collaboration service has been developed that encourages students to engage in problem-solving in teams anywhere and anytime. Through the learning service under development students work in jointly owned digital workspaces in which they may share their work on problem discovery and understanding, analysis of user needs, problem definition, and solution design. The proposed service is flexible and encourages students to share and build on each other’s ideas through small notes posted on a common canvas. The educator has broad flexibility in designing exercises for engaging students as well as in highlighting specific steps of the design thinking process. Finally, gamification elements, such as clear goals, feedback, recognition, rewards, and a sense of affiliation, promote student long-term engagement in the learning process. The work is implemented in project ICT-INOV: Modernizing ICT Higher Education for Harvesting Innovation that is funded by the Erasmus+ Capacity Building in Higher Education program. It is implemented in Greece, Portugal, Italy, Estonia, Malaysia, Vietnam, Pakistan, and Nepal encouraging the exchange of know-how and experiences towards modernizing higher education practices.

Ομιλητής	Νικόλαος Μανιώτης (βιογραφικό) Μεταδιδακτορικός Ερευνητής (ΑΠΘ), Ακαδημαϊκός Υπότροφος (ΠΘ)
Θέμα	Υπολογιστική μελέτη διαχωρισμού μαγνητικών νανοσωματιδίων από ρευστά σε βιοϊατρικές και περιβαλλοντικές εφαρμογές (αφίσα)
Ημερομηνία	12/5/2023, 14:00 (βίντεο (ΔΙΑΥΛΟΣ, YouTube))
Περίληψη	Η διαδικασία μετακίνησης μαγνητικών νανοσωματιδίων και κολλοειδών σε διάλυμα υπό την επίδραση βαθμίδων μαγνητικού πεδίου, είναι ένα ουσιαστικό βήμα στην τεχνολογία διαχωρισμού που χρησιμοποιείται σε διάφορες βιοϊατρικές εφαρμογές. Επιπλέον, αρκετές περιβαλλοντικές εφαρμογές μαγνητικών νανοσωματιδίων έχουν ήδη εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα, όπως η επεξεργασία λυμάτων και η απομάκρυνση ρύπων. Σε ορισμένες από αυτές τις εφαρμογές, μαγνητικά νανοσωματίδια προστίθενται στην κυκλοφορία του νερού προκειμένου να καθαριστεί από τοξικές ουσίες όπως το εξασθενές χρώμιο. Πρώτος στόχος της παρούσας διάλεξης είναι να προσεγγίσει την τεχνητή απομάκρυνση των μαγνητικών νανοσωματιδίων από την αιματική κυκλοφορία υπό την επίδραση εξωτερικού μαγνητικού πεδίου, μέσω ενός μαθηματικού μοντέλου αντίστοιχου του μοντέλου της στοχευμένης μεταφοράς φαρμάκων και να προσδιορίσει τις συνθήκες υπό τις οποίες καθίσταται δυνατή η εξάλειψή τους. Δεύτερος στόχος είναι η μελέτη της απομάκρυνσης των μαγνητικών νανοσωματιδίων από το πόσιμο νερό με την περαιτέρω ανάπτυξη μιας πιλοτικής διάταξης. Αυτή αποτελείται από έναν περιστρεφόμενο δίσκο πάνω στον οποίο εδράζονται σε διάταξη Halbach ορθογώνιοι μόνιμοι μαγνήτες NdFeB (Εικόνα). Σε κάθε περίπτωση η μελέτη γίνεται υπολογιστικά σε δύο και τρεις διαστάσεις επιλύοντας αριθμητικά τις διαφορικές εξισώσεις και προσομοιώνοντας τις τροχιές των σωματιδίων, για διαφορετικούς συνδυασμούς τιμών των παραμέτρων οι οποίες επιδρούν στην κίνηση εκτιμώντας κάθε φορά το ποσοστό των σωματιδίων που καταφέρνει να απομακρύνει το μαγνητικό πεδίο, με στόχο να εντοπίσει τις βέλτιστες συνθήκες ώστε η πλήρης εξάλειψή τους να είναι επιτυχής.